psycholog, doradca zawodowy, trener
psycholog, doradca zawodowy, trener
Kiedy po raz pierwszy trafiłem na informację o Laboratorium Gier, obiecałem sobie, że spróbuję swoich sił w tej inicjatywie. Z różnych powodów czekałem na debiut aż do czwartej edycji. Dzisiejszy tekst jest nie tylko o tym, jak psycholog odnalazł się na imprezie dla projektantów planszówek. To także (a może przede wszystkim) opowieść dlaczego zwycięstwo nie zawsze oznacza zajęcie pierwszego miejsca.
Kongres Edukacji Pozaformalnej (KEP) to okazja do spotkań osób i instytucji promujących ideę uczenia się przez całe życie. Dwudniowe wydarzenie obejmuje prezentacje, debaty, wykłady i próbki warsztatów, które doskonale ilustrują różnorodność sektora usług rozwojowych. Właśnie rozpoczęła się trzecia edycja wydarzenia – w gmachu Wydziału Filologicznego Uniwersytetu Łódzkiego. Uczestniczyłem w pierwszym dniu Kongresu, doświadczając całej gamy emocji.
Czy kreatywność zawsze służy dobrym celom? A co, jeśli istnieje jej ciemna strona? Czy możemy mówić o kreatywności w sytuacji, gdy ktoś świadomie krzywdzi innych? Kreatywność złowroga, której poświęcam dzisiejszy wpis, to kontrowersyjny temat. Czytasz na własne ryzyko.
Jeśli masz na swoim koncie uczestnictwo w kilku rozmowach kwalifikacyjnych, na pewno przynajmniej raz zdarzyło Ci się usłyszeć pytanie o mocne lub słabe strony. Wbrew pozorom, odpowiedź na nie jest o wiele trudniejsza, niż mogłoby się wydawać.
W końcu się udało! Od dłuższego czasu ostrzyłem zęby na szkolenie, które łączyłoby dwa intrygujące mnie światy: planszówki i pracę trenera. Warszawska edycja przeszła mi koło nosa, wyjazd do Gdańska nie wchodził w grę, ale kiedy tylko zorientowałem się, że wydarzenie zawędruje do Łodzi, nie mogło mnie tam zabraknąć. O czym mowa? Dzielę się wrażeniami z warsztatu G(uzik) warte są gry szkoleniowe bez omówienia, który odbył się wczoraj (30.01.2018) w ramach łódzkiego Klubu Trenera Grupy SET.
Dążysz do perfekcji? Nie możesz sobie wybaczyć popełnionych błędów? Jeśli tak, warto mniej się spinać. Ludzie nie przepadają za chodzącymi ideałami. Drobne potknięcia mogą działać na Twoją korzyść! W psychologii tę tendencję opisuje efekt gafy.
Podczas swojej pięcioletniej przygody z pisaniem i realizacją projektów brałem udział w wielu spotkaniach, konsultacjach i warsztatach. Czasem jako uczestnik, zdecydowanie częściej jako organizator lub członek zespołu projektowego. Zdarzało mi się popełniać błędy – jak przy jednym z pierwszych działań, gdzie nie uwzględniłem specyfiki miejsca jego realizacji, próbując zaadaptować tam rozwiązania, które z powodzeniem wykorzystałem w Łodzi. Zdarzało mi się oglądać pomyłki u innych, ale też poznawać narzędzia, które usprawniały proces zbierania danych. Jedno jest pewne: przygotowując jakiekolwiek działania (a już na pewno zabierając się za pisanie wniosku), musisz dobrze rozpoznać sytuację. Na czym polega diagnoza lokalna?
SCAMPER? Jeśli zapytasz przypadkowo spotkane osoby o to, jakie techniki twórczego rozwiązywania problemów znają, w większości odpowiedzi zapewne pojawiłaby się burza mózgów. Metoda, opracowana przez Alexa Osborna, rzeczywiście jest jednym z najczęściej stosowanych narzędzi, mających usprawnić proces generowania pomysłów. Co ciekawe, jej skuteczność była wielokrotnie podważana, a najmocniejszych argumentów dostarcza artykuł Mullena, Johnsona i Salasa (1991). Z przeprowadzonej przez autorów metaanalizy 20 badań jednoznacznie wynika, że grupowa burza mózgów nie tylko nie stymulowała kreatywności pracowników, ale wręcz hamowała ich produktywność.
Prowadząc konsultacje w Biurze Karier UŁ staram się pokazać możliwości, po które warto sięgnąć podczas kilkuletniej przygody z uczelnią. Wśród sporej liczby szkoleń, projektów i wydarzeń jeden program zasługuje na szczególną uwagę. Mentoring Absowlent VIP to inicjatywa, której szczerze zazdroszczę studentom Uniwersytetu Łódzkiego. W momencie, kiedy rozpoczynałem swoją przygodę ze studiami, nie było jej nawet w planach. A szkoda, bo dostrzegam w niej ogromny potencjał.
Prowadząc sesje doradcze zachęcam uczestników do sięgania po portale do zarządzania karierą. Kiedy wymieniam ich nazwy – najczęściej LinkedIn i GoldenLine – zdarza się, że w odpowiedzi słyszę Kojarzę, to takie elektroniczne CV! Fakt, oba serwisy mają sporo wspólnego z dokumentami aplikacyjnymi, jednak oferują o wiele więcej. Sprowadzanie ich roli wyłącznie do elektronicznego odpowiednika CV przypomina nazwanie Facebooka… wirtualnym albumem ze zdjęciami.