W wakacje Biuro Karier Uniwersytetu Łódzkiego testuje nową formułę – intensywne kursy Students’ POWER. Od 20 czerwca do 11 lipca pomagamy studentom i studentkom UŁ w rozwijaniu kluczowych kompetencji. Trwają zajęcia z Excela, biznesowego angielskiego i warsztaty kompetencji miękkich. W piątek zamknąłem kurs twórczego myślenia i rozwiązywania problemów.
Powoli zbliżamy się do końca szkoleniowej części projektu Students’ POWER. Przed nami ostatnie rok warsztatów dedykowanych studentom i studentkom UŁ. Do tej pory największym zainteresowaniem cieszyła się pierwsza ścieżka szkoleniowa obejmująca kursy Praktyczny Excel, Business English – konwersacje oraz pakiet szkoleń miękkich. Właśnie realizujemy szóstą edycję zajęć.
Jakościowa zmiana
Prowadzę kurs Twórcze myślenie i rozwiązywanie problemów, który jest wprowadzeniem do psychologii twórczości. Ze względu na pandemię oraz towarzyszące jej rządowe i wewnątrzuczelniane decyzje, do tej pory wszystkie realizowane przeze mnie spotkania miały charakter online. Miało to swoje plusy, ale brakowało najważniejszego – swobodnego kontaktu ze wszystkimi osobami uczestniczącymi w zajęciach.
W wirtualnym świecie na przeszkodzie stoją tak prozaiczne czynniki, jak problemy techniczne, słabsze łącze czy niechęć do włączenia kamery podczas ćwiczeń. Część osób stara się też prześlizgnąć przez zajęcia, łącząc się na pół gwizdka: z pracy, łóżka czy podczas prowadzenia samochodu (co nieustannie mnie zadziwia przy nieobowiązkowych warsztatach, które samodzielnie wybierają).
I choć do tej pory czerpałem dużą satysfakcję z prowadzenia zajęć (w każdej edycji miałem szczęście spotkać kilka zaangażowanych, niesamowicie pomysłowych osób), tęskniłem za spotkaniami w sali szkoleniowej. Integracja grupy, niezobowiązujące rozmowy w trakcie przerw kawowych, tworzenie prototypów – wszystko to jest możliwe online, ale na żywo sprawdza się o wiele lepiej. Z tego powodu intensywne kursy Students’ POWER, które właśnie testujemy to jakościowy skok.
Stare ramy, nowe treści
Skoro już o zmianach – nowa forma zajęć dawała szansę na wprowadzenie korekt i dodanie nowych elementów do programu. Nie chciałem zbytnio w nim mieszać, w końcu dotychczasowe edycje zebrały bardzo dobre recenzje (średnia ocena kursu to 9,3/10). Uznałem jednak, że niektóre ćwiczenia można nieco zmodyfikować lub zastąpić innymi propozycjami, które równie dobrze sprawdzą się w rozwijaniu zdolności powiązanych z kreatywnością.
Jedną ze zmian było zastąpienie ćwiczenia Ulepszanie rzeczy zadaniem Nowe syndromy, które przetestowałem na zajęciach z doktorantami i doktorantkami (obie propozycje znajdziesz w Treningu kreatywności Krzysztofa Szmidta). Nowe zadanie polegało na opisaniu w żartobliwy sposób typowych syndromów, dotykających studentów i studentki UŁ. Grupy musiały uwzględnić nazwę syndromu, jego typowe i nietypowe objawy, a także zaproponować działania profilaktyczne i sposoby leczenia. Ich propozycje przedstawiają się następująco:
Obserwacja 1. Syndrom wiecznego niedoinformowania
Objawy typowe:
- zadaje mnóstwo pytań
- często nieobecny
- prosi o notatki
- nie wie, że jest egzamin (i nie wie z czego)
- zapomina o rejestracji na zajęcia
- nie zna haseł
- ma problemy z korzystaniem z zasobów BUŁy (dla niewtajemniczonych: Biblioteka Uniwersytetu Łódzkiego)
- nie pracuje w grupie
- “później”
Objawy nietypowe:
- przerzucanie winy na innych
- pretensje o nie dzielenie się notatkami
- narzuca swoją pomoc, której inni nie potrzebują, aby później Cię wykorzystać
- zawsze nieaktywna na zajęciach online
Pomoc:
- nie pobłażaj
- BLOKUJ na czacie!
- ignoruj pytania
- zniż się do jego poziomu
- poproś o złotówkę za każdym razem, gdy pyta o to, co wcześniej
Obserwacja 2. Syndrom “mam jeszcze czas”
Objawy typowe:
- poczucie nieograniczonego czasu
- brak rozpoznania priorytetów
- przedkładanie sprzątania spiżarni nad naukę
- nieustanny brak porządku
Objawy nietypowe:
- poznawanie nowych pasji
Pomoc:
- kupno kalendarzyka z kotkiem (planer)
- gadająca papuga, ewentualnie ktoś, kto będzie motywował
- przypominające powiadomienia w telefonie
- ustawianie timerów
Obserwacja 3. Syndrom TEAMS-owego budzika
Objawy typowe:
- brak motywacji
- lenistwo
- wypalenie
- totalne “wisi mi to”
- brak notatek ze studiów
- 1000+ zrzutów ekranu
- powracające prośby wykładowców: “czy może ktoś się odezwać?”
- apele o późniejsze godziny wykładów
- nagrywanie wykładów
Objawy nietypowe:
- zdenerwowanie
- przerażenie
- nadużywanie zwrotów: “masz notatki?”, “masz gotowca?”
- pisanie egzaminów online z wykorzystaniem ctrl+c, ctrl+v i wyszukiwarki ctrl+f
- gra aktorska podczas sprawdzania obecności (“nie działa mi mikrofon”, “brak kamerki”, “nic mi nie działa”)
Pomoc:
- prowadzenie zajęć w formie monologu
Zabawa formą
Nowe syndromy to tylko jeden z przykładów. Podczas zajęć wykorzystałem też sprawdzone wcześniej narzędzia i ćwiczenia, od alternatyw dla burzy mózgów, przez elementy programu CoRT po bardziej zaawansowane techniki twórczego rozwiązywania problemów.
Kilka razy sięgnąłem po narzędzia online, przede wszystkim Mentimeter i Wordwall. Przez większość czasu pracowaliśmy jednak analogowo. Świetnie było wrócić do prototypowania na żywo! W jednym z ćwiczeń wykorzystaliśmy uproszczoną wersję analizy morfologicznej. Zespoły stanęły przed wyzwaniem stworzenia wynalazków, będących odpowiediami na nietypowe potrzeby równie specyficznych odbiorców. Z jednej strony wymagało to radzenia sobie z ramami i ograniczeniami, z drugiej – dawało szansę na zabawę formą i wykorzystanie poczucia humoru. Efektem kilkunastominutowej sesji generowania pomysłów były wstępne prototypy:
- hologramu, duplikującego samotną matkę (i wykonującego za nią nieprzyjemne domowe obowiązki)
- samochód wyposażony w sztuczną inteligencję, której zadaniem jest połechtanie ego kierowcy, przeżywającego kryzys wieku średniego
- spodnie do depilacji, dbające o głądkość nóg po każdym ściągnięciu
Pół żartem, pół serio
Oczywiście, intensywne kursy Students’ POWER – w tym zajęcia z twórczego myślenia i rozwiązywania problemów – to nie tylko wygłupy. Od dawna jestem zdania, że wykonywanie zadań wyłącznie dla zabawy mija się z celem i służy co najwyżej budowaniu dobrej atmosfery w sali szkoleniowej. Dlatego każdemu z ćwiczeń, do których zaprosiłem grupę towarzyszył krótki blok z omówieniem i nadaniem szerszego kontekstu. Starałem się pokazywać, jak dana aktywnośc przekłada się na rozwijanie wybranych zdolności, powiązanych z kreatywnością. W programie kursu pojawiły się też mocniej zarysowane części wiedzowe, w tym wstęp do koncepcji J.P. Guilforda czy przegląd najpopularniejszych koncepcji dotyczących klimatu dla kreatywności w miejscu pracy.
Opinie uczestników i uczestniczek
Informacje zwrotne pokazują, że zmiana formuły na zajęcia stacjonarne nie odbiła się negatywnie na odbiorze kursu przez osoby uczestniczące. Średnia ocena to 9,88/10 (czyli nieznacznie lepiej niż w przypadku edycji online).
Równie budujące były wypowiedzi w sesji informacji zwrotnej i komentarze z ankiety ewaluacyjnej – poniżej kilka z nich, na publikację których zgodzili się autorzy i autorki:
[Oceniam formułę pracy – przyp. J.Sz.] Bardzo dobrze, praca stacjonarna lepiej wpływa na możliwość integracji w grupie, jak i generację wielu pomysłów.
Cały kurs zorganizowany świetnie, bardzo ciekawe zadania i aktywności, odniesienie do teorii, bardzo dobra i pozytywna energia grupy.
Integracja, zaangażowanie, abstrakcja, luźna atmosfera ogólnie było spoko 🙂
Kolejna edycja
Nabór na kolejną edycję kursów Students’ POWER wystartuje jesienią, na początku nowego semestru studiów. Wcześniej, bo już w wakacje, zapraszam na Przystanek POmysł – wakacyjny kurs kreatywności w Biurze Karier UŁ. Szczegóły wkrótce TUTAJ.